Luahan Hati (bab 2)

Maaf. terpaksa delete bab2 kerana agak sensitif isu ini.

Sekian sahaja. Wasalam.

Luahan Hati (bab 1)

Assalamualaikum wtb..

First of all, i wanna wish u guys “selamat menjalani ibadah puasa”. Emm.. lama jugak tak update blog nie. Bukan alasan ‘malas’ yg nak digunakan hari ini, tapi alasan ‘tiada masa’ lebih menggambarkan situasi yg sebenar. Sampaikan ada kenalan yg masih bersekolah hantar msg “kalo u still my fren, bls la msg nie!” maaf ye dik, org tade masa nak layan kerenah ko. Adakah persahabatan dinilai hanya dgn hantar msg? salah! With my bestfrens, tak contact pon slalu. Jarang kot. But deep inside we know we still bestfrens and we appreciate others more when rarely meet. Liyana pernah berkata “Bila dah sorg2 tnpa kawan, baru la realise yg frenship can be so meaningful. But this is the journey of life, we move on, and jumpe org2 baru dlm fasa2 masa tertentu.” Nie la kata2 bakal pharmacist.

Kira2 dlm masa 2 minggu lepas adalah minggu2 yg sgt tough bagi aku. Baru duduk ipba sebulan lebih, aku dah rasa letih sgt. Bukan letih fizikal tp letih emosi. Sumpah letih sgt wahai kawanku. Dalam dua minggu tu macam2 perkara berlaku. Bak kata roommate ku, tulis novel pon dah boleh lepas.

2minggu yg lepas, dua dari rakanku di IPBA bergaduh. Pada permulaan hanyalah silent argument. Disebabkan aku hanyalah manusia yg mempunyai hati, tak sanggup tgk salah sorg dari mereka berdiam diri, tidak bertegur sapa antara satu sama lain, ada yg demam lagi merayau sana sini seorang diri..

-mungkin salahku kerana tak dgr cerita dr dua2 pihak & hanya menyebelahi satu pihak. I was wrong, I admit it.

So I called all of them to have a meeting, so dorg boleh express ape yg dorg rasa and ape yg dorg tak puas hati. I used to do this slow talk with my bestfrens dekat sg buloh and it usually work.

–but I guess that was my 2nd wrong doing.

Why? Because these people who came from all over Malaysia, got their own way & cant accept my way. Berlaku la perdebatan suara yg maha kuat antara mereka, hampir berlaku pergaduhan fizikal rasanya, dan berlaku emotional breakdown. Mental tak kuat menahan segala tension kot. Akhirnya dua2 org tak boleh pandang antara satu sama lain. Maybe kedengaran menda biasa.

–eleyh perkara kecik je. Gado biasa. Ko nak tension ape zafirah? Ape benda yg meletihkan ko sgt?

Org yg tak mengetahui mungkin berkata mcm tu. Tapi Allah tau betapa kami yg terlibat diuji dengan permainan emosi. For your information, org2 HEP (jabatan Hal Ehwal Pelajar) pon turun padang sbb kes nie. Jadi fikir la sendiri serius atau tak.

Selesai satu bab.