Oh Pakcik!

Hari ini hari sabtu. Disebabkan kereta sentiasa available kat umah, i made a decision to go to tesco damansara. i brought along some friends ; kambing, nerm, awin and her mom.


Coz ari nie org cuti, then banyak la kereta. ape lagi, jam la. But its ok. Demi untuk beli barang2 keperluan asrama yg murah2 kat tesco, feyra pon bersabar jek la. Maklumlah, clock is ticking, and barang2 pon tak siap lagi tuk masuk uitm nnti. Banyak kali dah kene ceramah dengan parents. tak pe, don't worry. telinga nie manyak kuali, kuali aluminium, boleh tahan munyer.


Dah jam, parking pon cam nak penuh.
Then feyra dengan bijaksana nyer ikut strategi kakak beliau mencari parking iaitu....
"stalker org yang baru keluar dari tesco" huahuahua! *evil laugh*
Then ada la sorg pakcik nie bersama isteri beliau kot, jalan terkedek2 carik kereta dia. Kambing dah gelak2 "hoho! feyra stalker org"
ces! den stalker tuk kebaikan sape jugak? kebaikan kita bersama kan kan? adoi~

pakcik yg sampai kat kereta tadi pon dengan lemah gemalai nyer load barang2 kat bonet kereta myvi nya. alahai lambat nyer pakcik nie letak barang2. dah la banyak. tak pe tak pe. demi parking punyer pasal sanggup tunggu! sob3..
kambing seperti biasa speak up, "tgk2 pakcik nie nak masuk sambung shopping balik".
Ceh! bising la bakal lawyer nie. ketuk kepala kang baru tawu.
kemudian setelah itu, pakcik tu tutup bonet dia and tgk kitorg yg dlm kereta nie, dah bersemangat nak amik parking dia, siap bagi signal lagi. hoho.
pakcik tu senyum2 dekat isteri beliau.
mungkin tersenyum melihat kesungguhan anak2 muda ini.


Kemudian isteri beliau berjalan ke arah kami seraya berkata "kami tak keluar lagi, letak barang dalam kereta je"
hahahahahaha!! ku gelak dlm nangis. sob3... masin melenting mulut si kambing tuh.. (T,T)
sumer dlm kereta tergelak2. gelak cover malu. adoi~
oh pakcik!!!!!!!!!!!! kenapa tak cakap awal2???????!!!!!!!!
tau tak dah bape lama menunggu pakcik masukkan barang2???
hancur punah harapan untuk amik parking tuh. malu? lagi la, tayah cakap. uhuk2.. sob3..

tapi tak pe.
oh pakcik, nasib baik la kita hanya bertemu hanya sekali seumur hidup.
kalau jumpa di masa hadapan pon ku takkan ingat muka mu,
dan pakcik pon dah tua, takkan ingat lagi muka nie.